" विदे - शी "

हा..!...तर इथे (उल्म, जर्मनी ) येऊनही मी माझ्या भारतीय पद्धती विसरू शकत नाही याचे अगदी महत्वाचे आणि रोजचेच ज्वलंत उदाहरण म्हणजे माझी शी करण्याची पद्धत ..इथे कमोड पद्धती आहे...नुसती पुसा पुशी जी माझ्या भारतीय मनाला आणि शरीराला रुचत नाही... कितीही पुसलं तरी "स्वच्छ नाही झालं वाटतं" ही साशंकता शिवाय नंतरवास येईन की काय ही त्याहून मोठी भीती ...आणि पादलो बिदलो कधी तर "चड्डी थोडी खराब झाली असेल" हे कुतूहल .. असो, माझ्या एकट्यासाठी कोणी भारतीय शैलीचा संडास इथे बांधणार नाही...! त्यामुळे ती अपेक्षा करणं व्यर्थ आहे....शिवाय भारतीय पद्धतच म्हणालं तर .. बाहेर जाऊन करावं म्हणलं तर... थंडी इतकी की बाहेर कुठे टमरेल घेऊन जाणे हे म्हणजे शाप दिल्याप्रमाणे ...हाता पायाला जिथे थंडी सोसवतहोत नाही तिथे अशी कामे करून नसती रिस्क कशाला घ्या ..जरी घ्यायची म्हणलं आणिथंडीमुळे शी बाहेर येतानाच गोठली तर ?? देवा देवा ! त्यामुळे ह्या महत्वाच्या प्रश्नावर मात करण्यासाठी मी दीड लिटर ची एक (कोल्ड्रिंक ची) बाटली नळाला येणाऱ्या गरम पाण्याने पुरेपूर भरून घेऊन संडासातच जातो.. आणि कमोड वरच भारतीय पद्धतीने बसतो..आणि आरामात कार्यक्रम उरकतो....कसलाही त्रास नाही... काही वेगळं पण वाटत नाही.. भारतीय फीलच असतो..फक्त तोल जरा सांभाळावा लागतो..! शी ला जाताना ".... फिर भी दिल है हिंदुस्तानी " हे गाणं आठवत..! :) इथल्याकमोड चे डिझाईन पण जरा चांगले म्हणावे म्हणजे त्यातील पाण्यात जरी शी वेगाने प्रवेश करती झाली तरी वापस तेच पाणी चिडून पायावर येत नाही .. जर्मन डिझाईन चे आभार ! मुंबईला कंपनी मध्ये असा प्रयोग एकदा करून पाहिला होता तेव्हा शी च landing कमोडच्या उतारी भागावर मुद्दाम मोठ्या प्रयत्नाने करावं लागायच जेणेकरून खालचे तीर्थ अंगावर उडू नये.. पण घडायचं उलट .. ह्याचा मनोमन राग आला तरी गरज आपलीच म्हणुन पर्याय नसायचा ...त्यामुळे मुंबईतल्या कमोड डिझाईन चा धिक्कार असो !